Birinci

Yazan ve Okuyan: MasalAbla (İlknur Çelik)

Birinci

Uçsuz bucaksız denizin içinde bir balık varmış ki görenleri kendisine hayran bırakırmış. Suyun üstüne çok yakın yerde bile yüzebiliyor, sanki denizin üstüne bir çizgi çizilmiş de onu takip ediyormuş gibi hedefinden hiç uzaklaşmıyormuş. Arkadaşları ona Birinci diyorlarmış.
Günlerden birgün denizin kenarından geçen bir çocuk onu görmüş ve “oooo demek sen de benim gibi yarışçısın” demiş. Bunu duyan Birinci karaya yanaşıp “sen de kimsin?” diye sormuş.
Çocuk,

-Merhaba ben Hızlı. Koşmayı çok seviyorum diye arkadaşlarım bana Hızlı diyorlar, demiş.

Birinci,

-İstersen seninle yarış yapalım sen karada ben denizde güneşe doğru gidelim, şu dağın eteği varış noktamız olsun, ne dersin? demiş.
Hızlı,

-Yapalım tabii, deyince başlamışlar yarışa. Birinci gerçekten çok hızlı yüzüyormuş. Ama Hızlı da vargücüyle koşuyormuş. Hızlı sürekli Birinci beni geçiyor mu acaba diye kafasını çevirip denize bakıyormuş. Birinci ise hedefe kilitlenmiş güneşe doğru yüzüyor, Hızlı’nın kendisini geçip geçmediğini hiç merak etmiyormuş.
Sonunda yarışı Birinci kazanmış.
Hızlı,

-“Ben gerçekten çok hızlıydım, nasıl oldu da kazanamadım?” deyince
Birinci,

-Sen hep benim seni geçip geçmediğimi kontrol ettin değil mi? Başarmak ve hedefe ulaşmak istiyorsan bir an bile hedefini şaşırmamalısın! Ben hiç böyle birşey yapmadım. Dalgalar bana yardım etti. Rüzgar da sana yardım ediyordu ama sen sürekli başını çevirince rüzgar senin ne yapmak istediğini anlayamadı.
Hızlı,

-Evet, doğru söylüyorsun, dedi ve Birinci’ye teşekkür etti. Bundan sonra yapmak istediği herşeyde kararlı olacak, hedefe doğru dosdoğru yürüyecekti.