Çam Ağacı
[audio:cam_agaci.mp3|autostart=yes]
Çam Ağacı
Bir gün ağaçlar “Bizim de bir kralımız olsun” demişler.
Bunun için önce zeytin ağacına sormuşlar:
Zeytin ağacı; bizim kralımız olur da bizi yönetir misin?
Zeytin ağacı kaşlarını çatmış:
– Benim şerbet gibi yağım var. Herkes beni çok sever. Neden ağaçların kralı olayım? demiş.
Ağaçlar düşünmüşler: “İncir ağacına gidelim. O büyüktür, heybetlidir. Krallığa yaraşır” demişler.
– İncir ağacı; bizim kralımız olur da bizi yönetir misin? diye sormuşlar.
İncir ağacı iri yapraklarını bir aşağı bir yukarı sallamış. Sonra “Benim ne işime kral olmak? Bal gibi meyvemi bırakıp da sizi mi yöneteceğim?” diye kızmış.
Gide gide meşe ağacına varmışlar.
– Meşe ağacı; ne olur, sen kralımız olmayı kabul et!
Meşe ağacı damla damla gözyaşı dökmüş.
– Benim ömrüm çok kısadır. Çünkü insanlar beni keserler. Benden size kral olmaz, demiş.
Ağaçlar yorgun düşmüşler. Umutlarını da yitirmişler. “Her halde biz kendimize bir kral bulamayacağız ” diye ağlamaya başlamışlar.
O sırada önlerine bir kozalak düşmüş. Meğer çam ağacının tam altında duruyorlarmış.
Hepsi birden “Çam ağacı; sen ağaçların en güzelisin. Bizim kralımız ol” demişler.
Çam ağacı onların bu isteğini kıramamış; kralları olmuş.
O gün bu gündür, tüm ağaçların kralı çam ağacıdır.
